Frank Paavo, ook bekend als de ‘Jazzpainter van Amsterdam’, is al zo’n 25 jaar saxofoon docent, naast zijn carrière als saxofonist/ componist.
Zijn stijl van lesgeven is creatief, persoonlijk en degelijk. Kennis delen met anderen, interactie en betrokkenheid bij de ontwikkeling van een student zijn belangrijke kenmerken van zijn manier van lesgeven. Frank Paavo vindt de persoon achter de student belangrijk: Hoe staat hij in het leven, wat zijn zijn drijfveren.
Voor beginners:
Een goede basis is belangrijk zeker wanneer je ook wil leren improviseren. Hoe beter je techniek hoe zekerder je je zal voelen in je spel. Podiumvrees en angst om je te laten horen hebben te maken met een gebrekkige basis kennis en te weinig techniek.
Er wordt in de beginfase veel ‘op het gehoor’ gespeeld: het naspelen van eenvoudige motieven of melodieën. In vaktermen de ‘auditieve fase’ genoemd.
Aansluitend komt pas het noten lezen aan bod. Je hoeft dus geen noten te kunnen lezen als je met lessen begint!
Voor gevorderden:
Het leerproces gaat een heel leven door en is een grillig pad, waarbij je soms op een dood spoor belandt. Coaching en verdieping kan dan een verstandige keuze zijn. Frank Paavo vindt het interessant om de onderliggende vragen die iemand heeft al pratend en spelend te achterhalen.
Voor senioren:
Soms denken mensen dat ze te oud zijn om nog te beginnen met saxofoon spelen. Het hangt er vanaf wat je je als doel gesteld hebt. Stel je wilt alsnog een popster worden dan ben je wellicht wat aan de late kant als je na je 60e begint. Echter in de Jazz is leeftijd minder relevant, sterker nog, de wijn wordt lekkerder naarmate die meer gerijpt is. Er zijn vele voorbeelden van Jazzmusici die op hoge leeftijd nog actief zijn. Er zijn zoveel mogelijkheden om je ook op latere leeftijd bij aan te sluiten; bijvoorbeeld amateur bigbands, sessies en workshops.